م. شیخی 
امروز مساله مهمی رو میخوام بیان کنم. و اون هم سپاسگزاری از اعضای بدن می باشد. اعضایی که روزانه با ما هستد، ما را در ابعاد مختلف زندگی یاری می دهند و باعث می شوند روز را به انتها برسانیم.
اعضایی که بارهای فکری و جسمی را بر دوش دارند. اعضایی که حواس چندگانه ما را در اختیار قرار می دهند. اعضایی که در سرما و گرما، در راحتی و سختی در کنار ما بودند و هستند و خواهند بود.
یکم از این اعضا را نام می بریم و سپاسگزاری می کنیم. (البته به سبک نویسنده، شما می توانید روش خود را داشته باشید)
سپاس از تو ای انگشتان پا که تعادل ما را بر عهده دارید.
سپاس از کف پا و مچ آن که باعث راه رفتن ما می شوید.
سپاس از ساق پا که تحمل وزن بر روی آن است.
سپاس از زانوها و ران ها که قدرت نشستن و برخاستن و راه رافتن را به ما هدیه می دهید.
سپاس از اندام تناسلی که ما را در آرامش و تکامل زندگی یاری می دهید.
سپاس از شکم، معده، و دستگاه گوارش که غذای ما را هضم می کنید.
سپاس از سینه و شش ها که مایه زندگانی و تنفس ما هستید.
سپاس از قلبی قوی که ما را سرشار از زندگی و قدرت می کنی.
سپاس از کمر و ستون فقرات که باعث نیفتادن ما هستید و اعضای بدن را در کنار هم قرار می دهید.
سپاس از شانه، بازوها و دست ها که بیشترین بار زندگی روی آن هاست و یکی از ابزار امرار معاش است.
سپاس از انگشتان دست، که نگهدارنده وسایل و برای انجام کارهاست.
سپاس از گردن، از نگهدارنده سر بر روی بدن.
سپاس از لب ها، لپ ها، دهان، فک، که با ما هستید تا تکلم کنیم و غذا بخوریم.
سپاس از چشم ها که باعث دیدن ما شدید.
سپاس از گوش ها که باعث شنیدن مایید.
سپاس از مغر و سر و نگهدارنده آن، یعنی جمجمه که تفکر و تعقل ما بر اساس آن است.
سپاس از تک تک اعضای بدن، خدایا تو را سپاسگزاریم برای اعطای این اعضا.
شما هم می توانید به سبک خود از این اعضا تشکر کنید و به آن ها با احترام برخورد کنید.
