م. شیخی 
یکی از مهمترین نکات در تداوم یک رابطه و طولانی کردن آن رسیدن به زبان مشترک است! یعنی بتوانید هر چه طرف مقابل می گوید را با دانش خود بفهمید و چیزی از آن برایتان نامربوط نیاید. مگر می شود؟ بلی!
مثلا شریکتان شروع می کند و حرف های نامربوطی راجبه یک اتفاق را پر شور برای شما بیان می کند که برای شما کاملا بی معنی است. حالا باید چه کنید؟ بگویید به من چه؟ یا من چیزی از حرف های تو را نمی فهمم؟ هر کدام از این پاسخ ها باعث ایجاد یک دعوای بزرگتر می شود. پس بهتر است قبل از بیان کلمه ای، بدانید که طرف مقابل چه چیزی می گوید. همینکه بفهمید او عصبانی است و دوست دارد خود را تخلیه کند یعنی زبان او را می فهمید. شما نباید نظری بدهید، فقط ساده ترین کار را بکنید! گوش کنید و بگویید حق با توست. معجزه این رفتارتان را در آرامش چند لحظه بعد خواهید دید.
زبان مشترک یعنی قبول کنید که همه چیزها نباید پشتش منطقی باشد… با شناخت طرف مقابل می فهمید با هر جمله ای که می گوید چه چیزی را می خواهد بازگو کند و شما می توانید طبق آن بازخورد داشته باشید. این کار برای دو طرف لازم است. زبان همدیگر را بفهمید و به زبان مشترک همدیگر برسید.
یک مثال می زنم، آیا گریه بچه را میفهمید؟ چه چیزی می خواهد؟ مادر و بچه به زبان مشترک رسیده اند که با هر گریه (با اینکه برای سایرین بی معنا است) کودک چه چیزی می خواهد. ما با زبان مشترک به دنیا می آییم، پس با این هنر آشنا هستیم و فقط باید با شریک مقابل هم به آن برسیم.
موفق باشید. 🙂
